De trend is dat - op wereldschaal, maar zeker ook lokaal - wordt gewerkt aan een meer duurzame samenleving. Purmerend gaat hierin mee. De zorg voor mens en milieu neemt bij het beheer en onderhoud van de openbare ruimte steeds meer een centrale plaats in. Concrete voorbeelden hiervan zijn het hergebruik van bestratingsmateriaal, het verminderen van afvalwater en het gebruik van gerecycled kunststof of composiet voor bruggen en beschoeiingen, in plaats van hout.
Als onderdeel van het aanbestedingsbeleid, wordt bij aanbestedingen van beheerprojecten gestuurd op de inzet van uitkeringsgerechtigden (social return). Dit komt tot stand in nauwe samenwerking tussen gemeentelijke afdelingen en de BaanStede.
Een risico is een toename van ziektes in het bomenbestand van Purmerend. Verspreid door de hele stad staan nog ruim 600 kastanjes, de meeste monumentaal. Kastanjeziekte is in het hele land een probleem. Behandeling van deze ziekte is niet goed mogelijk en (dure) vervanging lijkt het enige alternatief. Ook is essentaksterfte in opkomst. Essentaksterfte, veroorzaakt door een schimmel, is in potentie hét nieuwe probleem dat dezelfde catastrofale gevolgen kan hebben bij essen als iepziekte bij iepen. In Purmerend staan ongeveer 7.500 essen. Op dit moment is er geen geschikt middel. Monitoren en besmetting voorkomen door een snelle kap van aangetaste bomen zijn de enige mogelijkheden.
Verlaging van het kwaliteitsniveau van de openbare ruimte is onontkoombaar door bezuinigingen, ook in dit programma. Er is daarbij primair gekeken naar het verminderen van de intensiteit van onderhoudswerkzaamheden, zonder dat de technische kwaliteit wordt aangetast. De door de gemeenteraad vastgestelde beeldkwaliteit C is daarbij een minimumniveau. Het aspect veiligheid is zoveel mogelijk ontzien bij de genomen bezuinigingsmaatregelen. De verwachting is dat Purmerenders zullen ervaren dat de stad minder schoon is. Er zullen minder afvalbakken op straat beschikbaar zijn. Ook worden minder veegmachines ingehuurd bij derden. Chemische onkruidbestrijding op verharding doen we niet meer. Op basis van te organiseren inspraak, technische haalbaarheid, aanbestedingstrajecten en bereikbaarheidsplanningen duurt de voorbereiding van projecten langer, waardoor voorgenomen investeringen in tijd naar achteren verschuiven.